Geef (flex)werkend Nederland de keuzevrijheid terug

Flexibilisering van de arbeidsmarkt: een dingetje voor de Nederlandse overheid. Ze maken zich er nogal druk over. Daarom willen ze de verschillen tussen een vast en een flexcontract zo klein mogelijk maken met allerlei regels. Maar is dat allemaal wel nodig? Ik vind van niet.

Een verschuiving van vast naar flex

Een flexibel contract heeft voordelen voor medewerkers. Ze zitten minder vast aan hun baan, en kunnen dus ergens anders gaan werken als ze dat willen. Vorige generaties bleven vaak hun hele werkzame leven bij dezelfde werkgever, maar tegenwoordig is dat niet meer zo. We vinden nieuwe uitdagingen, persoonlijke ontwikkeling en zelf bepalen wat je doet met je tijd veel belangrijker.

De gevolgen van flexibilisering voor werkgevers en de overheid

Voor werkgevers is dat niet altijd prettig. Hun medewerkers kunnen zomaar vertrekken. En de overheid is nogal huiverig voor te veel flexibilisering. Ze willen graag het verschil tussen flex- en vaste contracten zo klein mogelijk te maken en de “doorgeslagen flexibilisering” een halt toeroepen.

De feiten

Maar… de cijfers zeggen want anders. Volgens onderzoeken van het CBS en TNO is er helemaal geen sprake van doorgeslagen flexibilisering. De arbeidsmarkt volgt gewoon de conjunctuur, zoals altijd.

Toch roept de overheid allemaal regels in het leven die flexwerken onaantrekkelijk maken. De voordelen van een flexibel contract verdwijnen als het steeds meer op een vast contract gaat lijken. Door de overheidsbemoeienis heb je als medewerker steeds minder keuzevrijheid: het ligt al vast wanneer je werkt, hoe je beloond wordt, wat je netto en bruto mag krijgen, op welke basis je werkt en dat je pensioen opbouwt, ook al wil je dat niet.

Wat moet je dan als je wél keuzevrijheid wil?

Voor mensen die toch echt op zoek zijn naar de vrijheid om zelf te bepalen hoe ze hun werkende leven inrichten, blijft er nog maar een optie over: ZZP’er worden. En dat is weer het andere uiterste. Voor ZZP’ers is praktisch niets geregeld. Ze dragen niet bij aan ons sociaal stelsel en hebben veel zaken zoals arbeidsongeschiktheid niet goed geregeld. Daarnaast heb je dan je eigen administratie en krijg je geen uitkering als je even geen werk hebt.

De oplossing bestaat al

En dat terwijl we eigenlijk zo’n goed systeem voor flexibele arbeid hebben liggen. Flexwerken is supergoed gereguleerd door de NBBU en andere brancheorganisaties. Ze bewaken de afspraken goed door veelvuldige controles.

Wat ik ervan vind

Laten we dat systeem gebruiken waar het ooit voor bedoeld is! Mensen die kiezen voor flexwerk, verdienen keuzevrijheid. En dat kan perfect binnen de gereguleerde, gecontroleerde flexmarkt. Zullen we (flex)werkend Nederland de regie weer teruggeven?